فاطمیه

چقدر زود فراموش کردند گفته رسول خدا صل الله علیه و آله

«فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی ‏فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی»

 فاطمه اش را آزردند

 حرمتش را شکستند

تا آنجا که گفت :«کاش پیش از خواری و سقوطم ، مرده بودم ...»1

کوچه و سیلی

در خانه

در خانه ای که آتش زدند

با لگد بر در کوفتند

محسنش را سقط کردند

همانجا پشت همان در ، صدا زد

ولدی مهدی

آری تنها تو

تنها آمدنت

تسکین بخش تمام رنج هایی هست

که شیعه تا به حال از فاطمیه و سقیفه کشیده است

آجــــــــرک الـله یا بقیــــــه الـله

1کتاب احتجاج جلد 1،صفحه 107

فاطمیه نزدیک است

روزها قبل از محرم روز شمار محرم می گذاریم

ندا سر می دهیم "ارباب صدای قدمت می آید "

خانه ها و دیوارهای شهرمان را سیاه پوش می کنیم ،

و خودمان را کم کم برای آمدن محرم آماده می کنیم

این روزها

باید آتش درونمان شعله ورتر باشد

حواسمان هست ! ؟

 آتشی که روزی بر درب خانه دخت نبی زبانه کشید

به خیمه های کربلا رسید

بی حرمتی از همان خانه شروع شد 

 خانه ی دخت پیامبر 

که جان پیامبر است

این روزها که می گذرد

ما را به فاطمیه می رسانند

اما...

چقدر خودمان را برای آمدن فاطمیه آماده کرده ایم ؟

مگر نه آن است که مظلومیت از فاطمیه آغاز شد

مگر نه آن است که غربت شیعه از همان

کوچه ، سیلی ،درب ،

پهلوی شکسته ، دستان بسته علی امیر مومنان آغاز شد ؟

 

"راستی فاطمیه نزدیک است "