امشب شب ِ شام غریبان ...
شام غریبانِ عمه و کودکانی که
با هر تازیانه
گاه در فراق پدر می گریند
و گاه در فراق عمو و عموزاده ها
گاه در فراق برادر ،
با پاهای در خار خلیده
به دور خیمه های آتش گرفته
فریاد می زنند
عمه معجرم سوخت
مویم ...
دامنم ...
عمه که از روزنه خیمه ها تکه تکه شدن و جان دادن
تمام عزیزانش را لحظه به لحظه دیده بود
صبوری می کند
اما از عمق صبر بر این مظلومیت
صدای آمدن کسی
عمه را تاب و توان داد
خدا ظهور یوسف زهرا را نزدیک کند
تا مرهمی بر این زخم های کهنه ی چندین ساله باشد
