ولادت حضرت زینب

دل جامانده ام از کرب و بلا آرام شد ...

تا فرستادم یک سلام از ته دل 

با غم عشق

سمت بانوی دمشق

السلام علیک یا زینب کبری سلام الله علیها 

تولدتان مبارک عمه جانم

خدایا

خدایا!
 
گاهی قنوت می گیرم تا از تو نیازهایم را بخواهم

 
به دستانم می نگرم 

خالی بودن دست هایم ، نگاهم را شرمسار می کند
 
چگونه این دستان خالی را برای تمنایی به درگاهت برآورم  ؟

دلم نیز از گناهانم شکسته است ...


اینها که از ذهنم می گذرد
 
ناامید می شوم 

اما ،

اما پناه می آورم به عفو و گذشتت

به اینکه گفتی
 
...لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ...

خداوندا من به کرامتت دست انداختم
 
پر کن این پیاله های خالی را
 
 دلم برای خواستن نیازهایم آماده می شود

واجبترین نیازم را

آمدن اورا از درگاهت تمنا می کنم
 
اللهم عجل لولیک الفرج

فاطمیه نزدیک است

روزها قبل از محرم روز شمار محرم می گذاریم

ندا سر می دهیم "ارباب صدای قدمت می آید "

خانه ها و دیوارهای شهرمان را سیاه پوش می کنیم ،

و خودمان را کم کم برای آمدن محرم آماده می کنیم

این روزها

باید آتش درونمان شعله ورتر باشد

حواسمان هست ! ؟

 آتشی که روزی بر درب خانه دخت نبی زبانه کشید

به خیمه های کربلا رسید

بی حرمتی از همان خانه شروع شد 

 خانه ی دخت پیامبر 

که جان پیامبر است

این روزها که می گذرد

ما را به فاطمیه می رسانند

اما...

چقدر خودمان را برای آمدن فاطمیه آماده کرده ایم ؟

مگر نه آن است که مظلومیت از فاطمیه آغاز شد

مگر نه آن است که غربت شیعه از همان

کوچه ، سیلی ،درب ،

پهلوی شکسته ، دستان بسته علی امیر مومنان آغاز شد ؟

 

"راستی فاطمیه نزدیک است "

دلتنگ حرم

گمان می کردم بروم 

دلم آرام می شود 

حسرت ها تمام می شود 

اما...

به شب های جمعه که می رسم دلتنگی امان دلم را می برد 

عکس های حرم را که می بینم اشک در چشمانم حلقه می زند

می پرسم دوباره کی من زائر بین الحرمین می شوم؟

مهربان اربابم !

می شود امشب که پرونده اعمال مرا می بینید 

دوباره چشم بپوشید و بنویسید 

ان شاءالله  زائر کربلا